یک بازرگان هانسازی

اولاف شولز کار حرفه ای رویایی یک سوسیال دموکرات طبقه بالا کارکرد را پشت سر می گذارد. اگر او به عنوان رهبر حزب انتخاب شود ، او به یکی از اهداف رویایی خود دست یافته است.

وی که از زمین pet خرده بورژوازی برخاسته بود ، او مبلغ سرسخت شعار پیشرفت از طریق آموزش بود. در محیط دانشجویی و دانشگاهی که نمایندگان وی در هامبورگ بر SPD تسلط دارند ، او تا رسیدن به شرایط زندگی پرولتاریا تلاش کرده است. و در پست های مسئول ، به ویژه به عنوان وزیر دارایی ، وی مناصب بورژوازی را به عهده داشته است. او مشتاقانه ایدئولوژی دولت را گسترش داد ، که باید پس انداز کند. او نمی خواست توضیح دهد که قرار است برای چه کسی پس انداز کند.

اما پرولتری وابسته به مراقبت جمعی است. او هیچ وسیله مادی برای پس انداز ندارد. او می خواهد بتواند فرزندان خود را به استخرهای روباز و مکتب ها و مهدکودک ها بازسازی کند. و پرولتاریایی ، که نیروی انسانی خود را در طول زندگی خود در دسترس قرار داده است ، نمی پذیرد که تنها می تواند در پیری در لونبورگ هیت سفر کند ، اما دیگر در خارج از کشور نیست. فقر سالمندی مشکلی نیست که کارمندان حوزه دانشگاه بتوانند با آن مقابله کنند. پزشکان آلمانی زبان مسئله طبقه بالاتر از عملکردها نیستند. هنگامی که مشکلات برطرف می شود ، لباسهای پیشرو در احزاب تفاوتی نمی کنند.

طی یک دوره بیش از دوازده سال ، میلیاردها میلیارد دلار (اکنون بیش از پنجاه میلیارد) در دسترس آنها بود. Scholz و Schäuble تفاوت نداشتند.

مانند Schzuble ، Scholz دوره ریاضت اقتصادی دولت را ادامه داد ، که خود را در کاهش خدمات عمومی با منافع عمومی نشان داد.

چرا طبقه رسمی پیشرو SPD رای دهندگان خود را انکار می کند؟ شرودر می خواست اصل خود را پشت سر بگذارد و دیگر از کلمه کارگر استفاده نکرد. او فقط درمورد مردم صحبت می کرد (شاید با الگوبرداری از یک امپراتور خاص آلمان که ناگهان دیگر احزابی را نمی شناخت).

این طبقه رسمی از خاستگاه خود و رأی دهندگانش از مخلوط پرولتاریا شرمنده بود. آنها هر دو از رشد اجتماعی ، قدرت و آبروی خود برایشان لذت می برند. اما آنها می خواهند بالاتر بروند. آنها می خواهند توسط بورژوازی شناخته شوند. آنها می خواهند به عنوان اعضای طبقه بورژوازی شناخته شوند. فقط در این صورت حرفه ای ها و کوهنوردان راضی هستند.

شرودر یک حرفه ای بی رحمانه بود و شولز نیز اگر با چنین دهانی بزرگی نباشد ، جانشین مناسبی خواهد بود.

اگر کسی هنوز به طور کلی به SPD رأی می دهد ، قطعاً به دلیل مقامات برلین نیست که فقط برای مقابله با بحران آب و هوا با ممنوعیت استفاده از کیسه های پلاستیکی روبرو هستند و هر کسی که فکر کند این بیست سال پیش از دست رفته است اکنون یک شوخی برای رسانه ها عمل گرایی تنگی نفس رابطه آشفته SPD با حفاظت از محیط را از بین نمی برد.

SPD دیگر در طبقه کارگر لنگر نمی رود (این کلاس دیگر برای مجریان فرازمینی وجود ندارد) و طبقه متوسط ​​دیگر نیازی به این حزب ندارد. خریدار Hanseatic از هیچ چیزی استفاده نمی کند.