طبقه سیاسی خاطره خود را از هولوکاست جشن می گیرد
سخنرانی های سیاستمداران آلمانی برای بزرگداشت آزادسازی آشویتس هفتاد و پنج سال پیش ، یک معامله منحصر به فرد برای توجیه نظام حکمرانی ما است. این نظم بیان خود را در حمایت مطلق از مال می یابد. حتی مالکیت جمعی در قالب شرکت های سهامی همیشه در خدمت قاعده معدودی است. اینجا منبع حسادت است ، اینجا منبع نژادپرستی است ...
سخنرانی های سیاستمداران آلمانی در بزرگداشت آزادسازی آشویتس هفتاد و پنج سال پیش ، یک معامله منحصر به فرد برای توجیه سیستم حاکمیت ما است. این دستور در حمایت مطلق از اموال بیان می شود. دارایی های جمعی در قالب شرکت های سهام نیز همیشه حاکمیت تعداد معدودی است. این منبع حسادت است ، اینجاست که نژادپرستی بوجود می آید.
رئیس جمهور آلمان می خواهد این مسئله را مبهم کند و در مورد شرارت داستان هایی را بازگو کند. اما چیزی به نام "شر" وجود ندارد ، این یک افسانه است. ساخت مفهومی این اسطوره برای توجیه نظم اجتماعی دموکراتیک ما ایده آل است. و رسانه ها با خوشحالی توپ پرتاب شده به آنها را پذیرفتند و به سرعت بازی کردند.
هانا آرنت نمی خواست از این طریق درک شود.
توجیه نظام حاکمیت ، حمایت مطلق از اموال؟ این دقیقاً چه ارتباطی با یادبود هولوکاست دارد؟
در اروپای غربی نیز نظام اجتماعی مبتنی بر استفاده از زور است. اگرچه ممکن است ، قانون مبتنی بر خشونت از رهبران برجسته نباید آشکار شود. در واقع هرچه فرد در سیستم طبقاتی ما طبقه بندی شود شانس زندگی او کمتر است. او باید بیشتر کار کند و زودتر بمیرد. در جوامع مذهبی ، مردم جوامع اضطراری را تشکیل می دهند ، خواه این اسلام باشد ، سنت های یهودی یا مسیحیت. اما این اختلافات طبقاتی را از بین نمی برد ، ساختار قاعده بیان شده در آنها زیر سوال نمی رود. مقاومت در برابر امکانات محدود در زندگی را نمی توان به طور کامل سرکوب کرد. او در آزار و اذیت اعتقادات دیگر یا افراد دیگری که اعتقاد دارند نژاد دیگری دارند ، زمین را می شکند. (مفهوم "نژادهای انسانی" یک توصیف ایدئولوژیک است.) مهمترین وظیفه طبقه سیاسی از نظر حفظ سیستم ، توجیه ، حواس پرتی مکرر از آن ، نگاه کردن به آن یا اختراع چیزی است که به عنوان شر شناخته می شود. در این صورت ما طرف مقصر را خواهیم داشت و نیازی به تغییر سیستم اجتماعی نخواهیم داشت.