حمله بارسلونا نگرش ما نسبت به زندگی را تیره می کند

بله ، حمله حمله به "شیوه زندگی ما" است. همه سیاستمداران ، خواه ترزا می ، زیگمار گابریل یا اولاند / مکرون ، با این نظر موافق هستند. اما بینش فراتر نمی رود. اینکه غرب می تواند مورد حمله قرار بگیرد زیرا "شیوه زندگی" خود را از بین می برد ، حتی معیشت دولت هایی که مهاجمان از آنجا می آیند ، در مورد آن گفته نمی شود ، نادیده گرفته می شود.

در مصر ، رئیس جمهور منتخب مرسی توسط ارتش تحت حمایت ایالات متحده سرنگون و به عنوان حاکم السیسی منصوب شد. شورش ها فروکش کرد و زندان ها پر شد. بنابراین مصریان "شیوه زندگی" خود را تجویز کردند. در عراق فقط حسین بود که برای نبرد با پارسی ها مجهز بود ، حملات گاز سمی وی علیه شهروندان کرد تحمل شد و سرانجام به دلیل افزایش عدم تمکین به دار آویخته شد. در سوریه ، حملات گاز سمی رژیم ، که بیشتر به سمت شرق متمرکز شده بود ، توسط غرب محکوم شد و ارتش های شورشی از غرب مسلح شدند. بمب های ناپالم رژیم اسرائیل در مورد فلسطین به طور مختصر ذکر شد ، اما به سرعت از گزارش ناپدید شد و طبقه سیاسی غرب در تبریک برجستگی سیاسی اسرائیل برای موفقیت سرکوب انتفاضه سرآمد بود. فلسطینی ها چه "شیوه زندگی" دارند؟ وجودهای بدبختی.

شرکت های غربی همچنان از دولت نیجریه سوءاستفاده می کنند و از منابع ثروت نفتی کشور استفاده می کنند و پول های شرکت ها را پر می کنند. زمانی که منابع خسته می شوند، فقر و تخریب باقی مانده است.

لیست مداخلات قدرتهای غربی برای "دفاع از شیوه زندگی ما" و حفظ سطح زندگی ما فهرست طولانی است (شامل نامهای آلنده و فوجیموری). استعمار غرب هنوز پابرجاست و فقط چهره خود را تغییر داده است. سایکس و پیکو هنوز زنده هستند.