اعتصاب رانندگان موتور
رانندگان قطار آنقدر قوی هستند که می توانند مردم را با اعتصاب بیدار کنند.
- متوجه می شوید که چگونه ارزش پول در حال کاهش است.
- احساس می کنید کمربند باید سفت شود.
- آنها درک نمی کنند که چگونه حمل و نقل عمومی به طور مداوم در حال محدود شدن است و فقط حداقل مقدار تردد ریلی امکان پذیر است.
- توجه کردید که چگونه وزارت حمل و نقل به شعبه ای از شرکت های خودروسازی تبدیل شده است.
- آنها اقدامات دولت را برای انضباط جامعه رعایت می کنند و می دانند که هزینه های بحران کرونا بر دوش طبقات فرودست ریخته می شود. سودهای فزاینده شرکت های دیجیتالی و صندوق های ریسک ، از سوی دیگر ، بی توجه نبوده است.
خفگی زندگی فرهنگی ، نیاز به نقاب ، ترس از واکسیناسیون و قرنطینه باعث خشم شدید شده است ، که به ویژه در شرق آلمان در حال بروز است. نسلی که هنوز در آنجا زنده است دیکتاتوری را بریده است ، از کودتای مشروطه دولت برلین بسیار نگران است. تعداد بسیار کمی تصور می کردند که دولت FRG یک روز به دیکتاتوری Honecker نزدیک شود تا بتواند در آزار و سرکوب از آن پیشی بگیرد.
رانندگان قطار تلاش رسانه های پیشرو برای تجزیه جنبش اتحادیه های کارگری و تحریک مردم علیه اعتصاب کنندگان را از نزدیک دنبال می کنند. اما شما قبلاً می دانید که از زمان GDR ، زمانی که مطبوعات کنترل شده فقط نظرات دولت را بازتولید می کردند تا بالاخره دیگر کسی نمی خواست آن را بخواند.
رسانه های پیشرو در حال حاضر در این مسیر هستند. البته آنها در مورد این واقعیت که آنها باید با صدها میلیون یورو از بودجه دولت یارانه بگیرند سکوت می کنند تا بتوانند حتی بیشتر ظاهر شوند. بنابراین ، آنها مطیعانه در مورد انواع جدید ویروس کرونا گزارش می دهند و داستانهای جدیدی را در مورد خطر احتمالی اختراع می کنند تا پس از انتخابات ، هنگامی که دولت دوباره حلقه را بکشد ، بتوانند تقصیر را بر گردن ویروس بیندازند.
در غرب ، اتحادیه ها هنوز می توانند نیروهای خود را ساکت نگه دارند. با عقد قراردادهای ثابت و بیکاران زیر ، توده افسرده می شود. پول هنوز ارزش خاصی دارد
اما طبقه کارگر بدون رهبری سیاسی است ، حزب کارگر سابق SPD به طور کامل از مشتریان خود خداحافظی کرده است و اگر رهبر حزب نمی خواهد این را بفهمد ، به سرعت جایگزین می شود و یک پست تأمین می شود. Scholz بسیار معتبرتر است: او فهمیده است که چگونه از طریق میلیاردها دلار Cum-Ex که در سوئیس یا دیگر پناهگاه های مالیاتی استفاده می شود ، به مشتریان ثروتمند مراجعه کند.
SPD هنوز پانزده درصد از رای دهندگان را دارد. اما سبزها آماده اند تا قوانین مطلوب را برای CDU و طبقات ثروتمند ممکن کنند. برای این منظور آنها می توانند روی صندلی های دولتی بنشینند. میز گربه برای SPD باقی می ماند.
اعتصاب رانندگان قطار
رانندگان قطار آنقدر قوی هستند که مردم را از طریق اعتصاب بیدار کنند.
آنها احساس می کنند که چگونه ارزش پول در حال کاهش است. آنها احساس می کنند که چگونه باید کمربند محکم شود. آنها نمی دانند که چگونه حمل و نقل عمومی به طور مداوم کاهش می یابد و تنها حداقل حمل و نقل ریلی امکان پذیر است. آنها متوجه شده اند که چگونه وزارت حمل و نقل به شعبه ای از شرکت های خودروسازی تبدیل شده است. آنها اقدامات دولت را برای تنبیه جامعه رعایت می کنند و می دانند که هزینه های بحران کرونا بر دوش طبقات فرودست ریخته می شود. سودهای فزاینده شرکت های دیجیتال و صندوق های ریسک ، از سوی دیگر ، از چشم آنها دور نمانده است.
خفه شدن زندگی فرهنگی ، اجبار به استفاده از ماسک ، رعب و وحشت واکسیناسیون و قرنطینه باعث خشم بزرگی شده است که به ویژه در آلمان شرقی در حال بروز است. در آنجا ، نسلی که هنوز زنده است دیکتاتوری را کنار گذاشته است و از کودتای مشروطه دولت برلین بسیار نگران است. تعداد کمی تصور می کردند که دولت FRG روزی به دیکتاتوری هونکر نزدیک شود و از نظر آزار و سرکوب از آن پیشی بگیرد.
رانندگان قطار از نزدیک تلاش رسانه های پیشرو برای ایجاد اختلاف در جنبش اتحادیه های کارگری و برانگیختن افکار عمومی علیه اعتصاب کنندگان را دنبال می کنند. اما آنها این را از زمان GDR می دانند ، زمانی که مطبوعات تحت کنترل همیشه فقط نظر دولت را منعکس می کردند ، تا اینکه بالاخره دیگر کسی نمی خواست آن را بخواند.
رسانه های برجسته در حال حاضر در این راه هستند ، البته آنها این واقعیت را پنهان می کنند که باید با صدها میلیون یورو از بودجه دولتی یارانه بگیرند تا بتوانند به ظاهر خود ادامه دهند. بنابراین ، آنها مطیعانه در مورد انواع جدید ویروس کرونا گزارش می دهند و داستانهای جدیدی را در مورد خطر احتمالی آن ابداع می کنند تا پس از انتخابات ، وقتی دولت دوباره حلقه را محکم کرد ، بتوانند آن را به گردن ویروس بیندازند.
در غرب ، اتحادیه ها هنوز موفق می شوند نیروهای خود را ساکت نگه دارند. با قراردادهای موقت و بیکاران که وارد خانه می شوند ، توده ها متوقف می شوند. پول هنوز مقداری ارزش دارد
اما طبقه کارگر بدون رهبری سیاسی است ، حزب کارگر سابق SPD مشتریان خود را به طور کامل رها کرده است و اگر رهبر حزب نمی خواهد این را بفهمد ، به سرعت جایگزین می شود و یک پست تامین کننده به او می دهند. درک کرد که چگونه می توان میلیاردها دلار به مشتریان ثروتمند از طریق Cum-Ex ، که در سوئیس یا دیگر پناهگاه های مالیاتی هزینه می شود ، داد.
بنابراین ، SPD هنوز دارای پانزده درصد سهم رای دهندگان است. اما سبزها آماده هستند که به CDU و طبقات ثروتمند قوانین مطلوب بدهند. در مقابل ، به آنها اجازه داده می شود در صندلی های دولت بنشینند. برای SPD ، میز گربه باقی می ماند.