آیا منکران مصونیت می توانند چپ گرا باشند؟
Aاگرچه هشتاد تا نود درصد آلمانی ها از Covid-19 در امان هستند یا در همزیستی مسالمت آمیز با ویروس های کرونا زندگی می کنند ، اما رسانه ها و دولت همچنان در مورد خطر ناشی از ویروس صحبت می کنند. شخصیت های عمومی که قبلاً چپ یا مخالف توصیف می شدند ، یعنی قبل از بحران کرونا ، تا حدی طرفداران متعصب روند دولت هستند. آنها سکوت می کنند یا حتی تحریک طبقه سیاسی علیه "نظریه پردازان توطئه ، منکر تاج" را تأیید می کنند....
اگرچه هشتاد تا نود درصد آلمانی ها از Covid-19 در امان هستند یا در همزیستی مسالمت آمیز با ویروس کرونا زندگی می کنند ، اما رسانه ها و دولت همچنان از خطری که این ویروس ایجاد می کند صحبت می کنند. شخصیت های عمومی که قبلاً به عنوان چپ یا مخالف شناخته می شدند ، یعنی قبل از بحران کرونا ، تا حدی طرفداران متعصب دوره دولت هستند. آنها سکوت می کنند و یا حتی تحریک طبقه سیاسی علیه "نظریه پردازان توطئه ، منکر تاج" را تأیید می کنند.
از این اردوگاه ، که قبلاً به عنوان لیبرال یا روشن فکر توصیف می شد ، حتی خواستار خشونت علیه امتناع کنندگان آزمون شده است ، همانطور که اخیراً در "سودو دویچه" انجام شده است. ثابت شده است که یک نوازنده کلن کاملاً کور شده است ، رئیس جوسو Scholz مرتجع را به عنوان راهی برای برون رفت از بحران سوسیال دموکراسی پیشنهاد می کند. آیا این افراد هرگز لیاقت برچسب "چپ" را داشتند؟ نه ، این فقط مدی بود که آنها تعقیب می کردند. صدای او کجا بود وقتی کارگران اروپای شرقی در کارخانه های گوشت و برداشت کنندگان مورد آزار و اذیت و تبعیض قرار گرفتند؟ نژادپرستی را در آمریکا متهم کنید ، اما در اینجا تحمل کنید ، آیا باید آن را رها کرد؟
افراد مسن که به مراقبت احتیاج دارند ، همچنان در حبس ، انزوا و مراقبت ضعیف نگهداری می شوند و مراقبان حداقل حقوق دریافت می کنند. مردم همچنان در اثر سکته یا حملات قلبی جان خود را از دست می دهند زیرا مکان های مراقبت ویژه در بیمارستان ها مجاز به اشغال نیستند. رسانه ها همچنین اعداد و آمارهای پوچی را به ارمغان می آورند که آنها دیگر خود را باور ندارند. (یا آیا آنها هرگز به آن اعتقاد داشتند؟) کودکان مدرسه مجبور به نقاب زدن می شوند و خانواده ها به روش های غیرقابل تحمل مورد آزار و اذیت قرار می گیرند. تماس های عمومی برای انصراف تأیید می شود. تظاهرات با خشونت پلیس شکسته شده ، مجاری قانونی مسدود شده است. مقامات خانواده ها را با "بیرون آوردن" بچه ها تهدید می کنند. و ظاهراً "چپ ها" درمورد جذابیت خزنده زندگی عمومی سکوت می کنند. این چه ربطی به چپ دارد؟
اگر یکی یا دیگری ، مانند S. Wagenknecht ، از ترس کاملا در مسیر نادرستی باشد ، می توان فهمید که تبلیغات دولت به سادگی طاقت فرسا است. در هر صورت ، یک محافظه کار راست قامت (پروفسور هومبورگ) بیشتر از یک "چپ" فرصت طلب دلسوز است.
این واقعیت که چپ ها نیز از جریان فعلی دولت حمایت می کنند ، نشان می دهد که در برخورد با COVID-19 یک اجماع عمومی اجتماعی وجود دارد.
بنابراین به نظر نمی رسد که به عنوان اشتباه باشد.
و دیدگاه یا انتقاد از دولت ما بیش از حد یک طرفه است. چنین انتقادی باید به دولت های همه کشورها روی زمین هدایت شود.
آیا همه دیگران نیز همه کار را اشتباه می کنند؟
اول از همه ، لازم به ذکر است که یک دستورالعمل نه تنها در آلمان بلکه از اتحادیه اروپا نیز وجود داشته است که هرکس تست مثبت Covid-19 را داشته باشد و بدون در نظر گرفتن علت مرگ (سرطان ، حمله قلبی ، سوانح رانندگی و غیره) درگذشت ، به عنوان یک تاج کرون شناخته می شود. حساب کردن در آلمان ، همه پزشکان در این کلاهبرداری شرکت نکردند ، به طوری که فقط می توان هشت تا نه هزار مرگ را محاسبه کرد ، در حالی که در اپیدمی های قبلی بیست تا سی هزار مرگ کشته شده بود ، هر سال کمی متفاوت است. (130،000 در ایالات متحده در مقایسه با 128 در سالهای گذشته.)
در جمعیت جوان آفریقا میزان مرگ و میر 0,005 تا 0,02 درصد است. آفریقای جنوبی بلافاصله در این مناسبت خوب ممنوعیت را مطرح کرد.
همه دولتهای جهان در سال 2019 و مدتها قبل از آن ، صاعقه بحران اقتصادی جهانی را دیدند. همه احساس قدرت نمی کنند ، در واقع چنین است.
اسپانیایی ها برای تجهیزات آزمایش احمقانه افتادند ، اکنون صنعت هتلداری بیکار است و تعداد کسانی که باید به بانک های مواد غذایی بروند ، به طرز انفجاری افزایش یافته است.
قبل از جنگ جهانی اول ، همه کشورها از یک طرف مانند کشورهایی که در طرف مقابل بودند ، طرف مقابل خود را مشتاق می کردند. حالا فقط می توانید سر خود را نگه دارید.
درست همانطور که ویروس در سراسر جهان تحت تأثیر هرگونه اقدامی قرار نمی گیرد ، این پدیده نیز وجود دارد که تحولات اجتماعی و سیاسی که ظاهرا غیر منطقی به نظر می رسد ، کل جهان را در دست می گیرد. و ما سعی می کنیم با ارائه تفسیری از آن ، گذشته نگرانه آن را حس کنیم.
نه ، اجماع عمومی اجتماعی وجود ندارد.
تخمین زده می شود که بیست درصد منتقدان دوره رسمی و بیست درصد طرفداران آن هستند. هر چه کسی تلخی والدین خود را که اکنون مجبور به تجهیز فرزندان خود به ماسک شده اند ، پاره کرده است و می داند که آونگ کج می چرخد. و فقط موج ورشکستگی ها ، منکران مصونیت متعصبانه متعصبانه را سکوت می کنند. میانه جامعه به برلین می آید. چه کسی آنجا بود می داند که
راست و چپ دیگر نمی تواند مانند گذشته تفسیر سطحی شود. اگر یک خواننده کلن موانع موجود را تمیز کند و فکر کند که علیه ضد ستیزی دست به کار شده است ، این چیزی نیست جز یک کارزار روابط عمومی ، اما هیچ مدرکی از نگرش های چپ گرایانه نیست. در مقابل ، اگر او همزمان اقدامات فاشیستی را تصویب کند ، او تنها کسی است که در همان موج شنا کرده است. او می تواند خود را نجات دهد ، زیرا او مبارزه با تبعیض علیه اقلیت ها را انجام داده است ، و بخشی از این مبارزه ، طرد ضد ستیزی ، یک پریشانی است.