بحران کرونا یا بحران اجتماعی بهتر

دهه نود پر از خوش بینی بود ، اعتقاد بر این بود که همه چیز بهتر خواهد شد ، بیل کلینتون و کوفی عنان آن را برطرف می کنند ، دیگر هیچ جنگی وجود نخواهد داشت ، اینترنت به عنوان یک وعده بزرگ بسیاری از مشکلات را حل می کند ، آب و هوا تحت کنترل است ، خارج از Greenpeace و غیره فشار کافی را وارد خواهند کرد

دهه نود پر از خوش بینی بود ، اعتقاد بر این بود که اوضاع فقط می تواند بهتر شود ، بیل کلینتون و کوفی عنان آن را برطرف کنند ، دیگر جنگ نخواهد بود ، اینترنت به عنوان یک وعده بزرگ بسیاری از مشکلات را حل می کند ، آب و هوا در حال حاضر تحت کنترل بود. ، افراد خارجی Greenpeace و غیره فشار کافی را بر آنها وارد می کنند.

سرخوردگی از اواخر دهه XNUMX آغاز شد ، به اعتقاد بر این ، یک بحران اقتصادی که بسیاری در آلمان ثروتمند متوجه آن نشده بودند ، بر طرف شد. سپس اسنودن آمد که نظارت همه کاره را نشان داد. و حرکت اقلیمی به تدریج رشد کرد. اخیراً احساس عدم اطمینان به وجود آمده است که به طور فزاینده ای روشن می شود که وعده های دولت و براق کردن اوضاع موجب صرفه جویی در آب و هوا نمی شود. احساس آینده نامشخص باعث افزایش تحریک پذیری می شود. انتشار ویروس مخرب به رسانه ها این فرصت را داد تا غرایز جمعی را به وحشت تبدیل کنند.

در سال 1913/14 ، رسانه ها و طبقه سیاسی تصویر امپراطوری شیطانی بریتانیا را تصور کرده بودند. توده های زیادی از مردم با میهن پرستی و شور و شوق به جنگ رفتند. مدتها به عنوان رعد و برق فولاد تجلیل شد ، اما به قتل عام و قحطی ختم شد و منجر به سقوط طبقه تیزهوشان فرود آمد و صاحبان زمینهای بزرگ شد.

اکنون رسانه های چاپی و تصویربرداری پس از درک نیروهایی که به دست می آورند ، بیش از حد قادر به ایجاد وحشت هستند. رسانه های چپ و لیبرال کورکورانه مسیری را که انتخاب کرده اند مانند لمینگ ها دنبال می کنند. به طرز عجیبی رسانه های راستگرا و محافظه کار مانند "Welt" و FAZ هوشیارتر هستند. یک حکم رادیکالی برای تلویزیون لازم نیست ؛ هر انتقاد جزئی محتاطانه توسط کارشناسان باید با تعهد به صحت اساسی قفل باشد. طبقه سیاسی به سرعت فرصت را تشخیص داد و در تنظیم توده های وحشت زده ابتکار عمل را به دست گرفت. در حالی که مرد مگس با بیشترین بدبینی وحشت را دامن می زند ، بقیه دستگاه های سیاسی نیز از افزایش ناگهانی قدرت مست هستند و حتی در حال گسترش هستند.

در حالی که روزنامه نگاران لیبرال در تلاش هستند قانونی را به عنوان یک معامله قانونی حل کنند ، مشخص می شود که شخصیت های کم نظیری و آلتمایر و شولز چگونه با این چالش تاریخی روبرو هستند.

در حال حاضر توده ها هنوز از بحران کرونا متحیر هستند. اما اگر داستان ویروس کشنده در معرض دید باشد و شش یا هشت میلیون بیکار در خیابان تظاهرات کنند ، نخبگان طبقه سیاسی ما کجاست؟ سپس یک دموکراسی اجتماعی که باعث این همه بدبختی شده است به کلی نابود خواهد شد. و احتمالاً یک لاستیک به اندازه کافی سخت در نظر گرفته نمی شود ، نوع لوپن تقاضای بیشتری دارد.

پس بازپرداخت سرمایه سرمایه گذاری شده که همچنان کاهش می یابد چگونه ذخیره می شود؟ بهره برداری از اروپای شرقی و جنوبی در حال رسیدن به مرزهای خود است. تولید بیش از حد ثابت هیچ بازار فروش جدیدی پیدا نمی کند. امپراتوری چین به یک رقیب جدی برای امپراتوری آمریکا تبدیل شده است. جنگ تجاری تحریک شده توسط دولت آمریكا مجبور شد فعلاً به حالت تعلیق درآید. رسانه ها و دولت می توانند به طور موقت مقصر بیست و دو میلیون بیکار ثبت شده در ایالات متحده در بحران کرونا باشند تا اینکه سیستم اقتصادی و نظم اجتماعی ما در معرض خطر باشد.

ایدئولوژی فرد آزاد و خودمختار متناسب با عصر نئولیبرال نیز تجزیه می شود. تنها نادیده گرفتن شرایط اجتماعی و برای یک گروه کوچک در طبقه متوسط ​​، می تواند بهینه سازی خود را حفظ کند. تصادفی نیست که به طور ناگهانی روش نادرست داروهای تقویت ذهن دوباره منتشر می شود.

با توجه به همه اظهارات روزنامه نگاران افکار و نمایندگان طبقه سیاسی ، علل بحران اجتماعی ، اگر به کسی اعطا شود ، در ادامه مورد بررسی قرار نمی گیرد. یک بحث می تواند خیلی خطرناک باشد برنامه ردیابی دوره نامیده می شود.