خانم راکت فداکار

در مناطق کم دستمزد، معمول است که به کارگرانی که شکایت می‌کنند پاسخ دهید که می‌توانند آنجا را ترک کنند، زیرا متقاضیان کافی برای انجام کار در دسترس هستند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که حداقل دستمزد قانونی را مطالبه کنید و تهدید به اخراج خواهید شد.

کارگران زیادی وجود دارند که توالت های راه آهن فدرال را با پنج یورو در ساعت تمیز می کنند. و کامیون بسته را باید غروب خالی برگرداند و تحویل دهنده باید امضا کند که فقط هشت ساعت کار کرده است، حتی اگر ده یا دوازده ساعت طول بکشد. به اندازه کافی مردان جوان قوی از آفریقا یا آسیا وجود دارند که آماده اند فوراً این کار را انجام دهند. خانم سی راکت نیز با نفوذ خود این موضوع را تضمین می کند. او به خاطر این در مطبوعات مورد تحسین قرار می گیرد و اکنون در پارلمان اروپا شغلی با دستمزد بالا دریافت می کند.

مخاطب را احمق می دانند و از قفل ها به عنوان نجات دریا یاد می شود. در صنعت هتلداری نیاز مبرمی به کارگران وجود دارد، در صنعت پذیرایی، دستمزدهای پایین دیگر نمی تواند حفظ شود مگر اینکه کارگران تازه وارد که به دستمزد ساعتی پنج یورو راضی باشند، وارد شوند. و هزینه های خانه های سالمندان فقط اندکی توسط دولت یارانه پرداخت می شود. اگر بسیاری از کارگران زن از اروپای شرقی، به ویژه از لهستان، با دستمزدهای کوچک محروم نمی شدند، شرکت با تنها یارانه های کوچک از بین می رفت. و یک میلیون زن اوکراینی که فرار کرده اند، وضعیت رقابتی بازار کار را برای زنان کارگری که قبلاً شاغل هستند، بهتر نمی کند.

و دولت می تواند افزایش XNUMX درصدی دستمزد کارگران راه آهن را به مدت XNUMX ماه متوقف کند، با ترفند تهدید به برون سپاری کار می تواند اتحادیه ها را تحت فشار قرار دهد و سطح دستمزدها را پایین نگه دارد. و مطبوعات کارفرمایان، FAZ، SZ و اشپیگل از خانم راکت به عنوان یک قهرمان و بشردوست تجلیل می کنند، حتی کلیساهای رسمی نیز به این گروه کر می پیوندند. اینها چقدر با مشکلات واقعی مردم فاصله دارد؟