چه چیزی در مورد هومیوپاتی بسیار بد است؟
در حال حاضر رسانه های اجتماعی و سنتی پر از گزارش های انتقادی در مورد هومیوپاتی هستند. به نظر نمی رسد دلیل قابل توجهی برای این امر وجود داشته باشد. خواسته شدیدی است که صندوق های بیمه درمانی دیگر هزینه این کارگران را پرداخت نکنند. حتی ممکن است سبزها بخواهند در کنفرانس نمایندگان خود در ماه نوامبر به دلیل حرکت علیه هومیوپاتی موضع بگیرند. همه اینها تصور یک کمپین را می بخشد...
در حال حاضر رسانه های اجتماعی و سنتی پر از گزارش های انتقادی در مورد هومیوپاتی هستند. به نظر نمی رسد یک مورد قابل تشخیص باشد. این خواسته شدید است ، شرکتهای بیمه سلامت احتمالاً نمی توانند هزینه این کارگران را بپردازند. حتی سبزها ممکن است مجبور شوند در نوامبر با تشکیل پرونده علیه هومیوپاتی در کنفرانس نمایندگان خود موضع بگیرند. همه اینها تصور یک کمپین را می بخشد. آنقدر احساس گرم می شود که وقتی یک سیاستمدار گاه به گاه از یک تولید کننده هومیوپاتی در حوزه انتخابیه خود بازدید می کند یا حامی یک کنگره هومیوپاتی می شود ، در یک رسوایی سطح بالا تلطیف می شود. استدلال در برابر هومیوپاتی تا حد زیادی معتبر است ، اما خزعباری که با آن ارائه می شود و در اولویت قرار دارد شگفت آور است. تعداد کمی از شرکتهای بیمه درمانی هزینه های آماده سازی هومیوپاتی را بازپرداخت می کنند. هزینه این کار تقریباً نیمی از هزارم کل هزینه بازپرداخت دارو است. FDP در نیدرزاکسن ، به ارزش یک ادعا در برابر هومیوپاتی برای درمان حیوانات بود که دو دوره (!) برای کشاورزان بودجه دولتی دریافت کرده بودند. چرا این موضوع به شدت مورد بحث است و نه بیشتر در مورد چگونگی مقابله با داروهای سرطانی که صدها هزار یورو در هر بیمار در هر سال هزینه می شود ، یا چگونگی اطمینان از اینکه صنعت داروسازی بیشتر روی منابعی که ارزش واقعی را ارائه می دهند متمرکز است. به ارمغان بیاورد. در صورت موفقیت ، صرفه جویی چند برابر زیادی وجود دارد. در حقیقت ، روشهای علمی نتوانسته اند ثابت كنند كه داروهای هومیوپاتی ، با داروهای بسیار رقیق خود ، تأثیری دارند که بیشتر از اثر دارونما است. اما این به چه معنی است؟ گفته می شود در آزمایشات کنترل شده ، در جایی که برخی از بیماران داروی دیگری ، دارونما را دریافت می کنند ، تأثیر مثبت در بیماران دارونما به همان اندازه در بیماران دریافت کننده داروی واقعی بسیار عالی است. در اینجا چند نکته برای گفتن وجود دارد. 1. تأثیر داروی بیوشیمیایی بی اثر در اثر دارونما اغلب بسیار زیاد است ، و در مورد افراد مؤمن هومیوپاتی ، احتمالاً در صورت درمان معمول هومیوپاتی بسیار عالی است. 2. جذابیت هومیوپاتی اساساً در رویکرد جامع است که از کاهش بدن انسان به عملکردهای بیوشیمیایی و مکانیکی خودداری می کند. به طور معمول ، به عنوان بخشی از آنامزیس (جامع) ، رژیم غذایی و همچنین عوامل استرس زا و روانی ، که به عنوان محرک بیماری در نظر گرفته می شوند ، بحث می شود. این می تواند به بیماران در بهبود رژیم ، نگرش یا شرایط زندگی کمک کند. در کارآزمایی هایی که به داروی اصلی جریان داده می شود ، این احتمالاً قسمت مهمی از درمان پنهان است و مطالعه به اثر گلوبول ها کاهش می یابد.اما از نظر آنامزیس خوب بیماران دارونما و همچنین بیماران از آماده سازی هومیوپاتی واقعی استفاده می کنند. شاید کل تمرکز هومیوپاتهای اطراف حافظه آب فقط در ارائه تأثیر دارونما موثر برای تکمیل سایر اقدامات باشد. برای آسانتر درک و پذیرش بیماران برای بیماران. پس اگر کمک کند ، باز هم چیز خوبی خواهد بود. به احتمال زیاد ، هوکوس-پوکوس و به معنای جدی صورت گرفته است. این امر از تأثیر دارونما مثبت بر نمی آید ، که ممکن است توضیح دهد که چرا هومیوپاتی تا این مدت موفق بوده است. 4. افرادی که من می شناسم ، که حداقل تا حدودی به هومیوپاتی اعتماد دارند (من یک مورد آن را ندارم) ، همه بسیار هوشیار هستند ، داروهای کمی مصرف می کنند و به طور متوسط ، شرکت های بیمه درمانی به طور متوسط نسبت به افرادی که اعتماد کامل به قدرت داروی معمولی دارند ، هزینه کمتری دارند. ، مسلماً ، این مسئله وجود دارد که افراد در بیماریهای جدی به جای داروهای مؤثر بر هومیوپاتی ، ناتوروپاتی یا سایر روشهای درمانی ناکارآمد استفاده می کنند. چقدر این مسئله مشترک است. زیرا اقدامات متقابل مشخص است. هرکسی که از این امر به عنوان پزشک حمایت کند باید پاسخگو باشد. همین اتفاق می افتد نتیجه گیری من: با موفقیت در مبارزه علیه هومیوپاتی ، سیستم مراقبت های بهداشتی ما گران تر می شود ، اما مؤثرتر نخواهد بود.
آندریاس تریبل:
هومیوپاتی فقط در رابطه با داروهای تأسیس دیده می شود. در شرکت پزشکی با بودجه تأمین مالی ، پزشک نماینده جامعه است ، او به تنهایی تصمیم می گیرد در مورد مزایای استفاده از گلدان سهمیه تصمیم بگیرد و از این طریق تمریناتی را انجام دهد. بیمار مزایایی را ارسال و دریافت می کند. به دلیل مزیت دانش و اقتدار بی حد و حصر ، بیمار هیچ فرصتی برای متناقض یا در نظر گرفتن نیازهای فردی ندارد. در غیر این صورت ، خطر از دست دادن عملکرد و چشم انداز تنها بودن در رحمت سرنوشت وجود دارد. بنابراین او باید به طور کامل توسط شخص ادعای پزشک در مورد قدرت واسطه تسلیم شود.
آیین هایی که ریشه در تاریخ بشر ریشه دارد ، مانند قرص گرفتن ، این ارتباط را مبهم می کند. به عنوان ارتباط در تاریخ کلیسا ، مقدسات به شکل سکولاریزه آن ، تجویز مواد مخدر به ضروریات روابط جامعه تعلق دارد.
درگیری درونی بر سر نیازهای بی حد و حصر فرد برای رضایت دهان و دندان به یک شکل آراسته شده و کاهش می یابد. این امر پیروزی جهانی قرص ضد چربی (با روایت کلسترول) را توضیح می دهد.
واسطه های گلوله های خارج از سیستم مبتنی بر "علم" کار دیگری انجام نمی دهند ، اما در عین حال به بیمار اجازه می دهند نیازهای شخصی خود را ارائه دهد و بنابراین احساس استقلال و رضایت ایجاد می کند.
با این وجود ، اصرار بر تفکر جادویی مقاومت در برابر ادعای حاکمیت در ارتباط با جهان بینی علمی را نشان می دهد.